Ατόνισαν οι άμυνες του χειμώνα

οι μύες δεν σφίγγονται

μάθαμε να ντυνόμαστε, συνηθίσαμε

ποτέ γυμνοί κατάστηθα

δεν έχει πια φοβέρες

 

ίπταται η ψυχή μου κι ούτε

το πιστεύει

λιμάνι δεν άλλαξα

ανακατασκευή υπέστη

ειλικρινά

έχω καιρό να περπατήσω κατά ‘κει

να ελέγξω τις εργασίες

διστάζω, αλλά θα τολμήσω

λίγη τόλμη ανταπόδοση

στα σύντομα δειλινά με το επιβλητικό

πορτοκαλί και πορφυρό φως

ανταπόδοση για τους τρυφερούς νοτιάδες

που δεν περίμενα.

Σχολιάστε